ISG FFM Bestand S1-1002 Nr. 514

  • Drucken
  • Verlinken
  • Versenden
  • Verbessern

Beschreibung: Urkunde

Identifikation (Urkunde)

Datierung 

1526

Vermerke (Urkunde)

(Voll-) Regest 

Brief der Margarethe von Glauburg, geb. Horng von Ernstkirchen, an ihren Sohn Johann von Glauburg mit der dringenden Bitte, sein Studium in Wittenberg aufzugeben und Anna Knoblauch zu heiraten.

Druck: Frankfurtisches Archiv für ältere deutsche Litteratur, hrsg. von J. C. Fichard, Bd. II, 1812, S. 125-131.

"Myn fruntlychen grus zuvor. Lyeb Johan, wys, das wyr noch alsamen gesundt syn, got hab lob und danck, also hoff ich auch von dyr zu horen, lyeb Johan. Nachdem ich dyr in dem nesten bryff geschryben hab, das Johan Knoblachs husfraw [Katharina Gelthaus aus Oppenheim, vgl. Chron. I, 426] gestorben yst, der got gnad, sy was myn gut frundin, ich hab sy gar ungern verlorn, es hat myr ir und dyns veter Johans dot woll alls weh gethon alls myner beyder husswert selgen absterben, do myr doch gar leyd an geschach. Aber was got wyll, darin mos man gedult haben, dan ich und sy synt in eym jar myteynander herkomen, und haben auch uns also fruntlych zusamen gehalten, das keyn dye ander myt keym wort nye ertzornt hat. Sye hat myr auch ir zwo doechter in irm dotbet also befollen, alls ob ich ir schwester wer, das ich dye myt cleydung versehen soll, ob ich erleb, das sy verandert werden. Dye eyn ist no manwar und yst eyn feyn gerad jungfraw, sy yst in der leng alls dyn styffschwester Ann [Anna von Glauburg, Nonne in Marienthal bei Mainz, vgl. Chron. I, 422], wye sy dan auch heyst, und yst eyn fyn hushelderin. Wem sy zu deyll werd, der word frylych irenthalben nyt verderben. Ich verseh mych [...] vater werd sy bald verandern, dan es synt [...] sy werben zwen edel mender, und der dryt Johan Wolff Rorbach [Johann Wolfgang Rorbach, Sohn von Ursula von Melem, + 1527, heir. 1526 Margarethe Reiß, vgl. Chron., I 435 ?] fraw Ursaln zu der Gron Dur son, der yst no gros und yst synt ostern by der muter gewest. Wyewoll her nyt mer dan 19 jar alt yst, so yst doch syn muter und syn frund des wylles, wan es in an dem ordt geraden mocht, so werd sy in verandern, dwyll sy noch in leben yst, dan es weys ytz nymant, wo man myt den sonen hyn sall, das sy lern und stutyrn, das der sell heyll sye, das sy nyt verfurt werden, und auch wan sy lang studyrn und vyll gel[t]s verthon, so macht es im under 20 (?) nyt huer (?) notz, und wer ... etwan notzer, das her bleyb by syner angeborn erberkeyt, dye er von got hat, dan das her vyll studyrt und dye schryfft nyt recht verstet, und das in dan der deuffel durch hoffart verfur, und ander myt im, dye im glauben, dwyll her gelert yst und dan auch den schwatz woll kann, der furt das folck gar in gros irthom, darvon wolt ich dyr gar vyll schryben, aber ich hab dyr es in dem nesten bryff vor dem verheyssen, ich wolt dyr nycht mer davon schryben, und wyll es auch thon, dwyll du zu Wytenburg byst, aber du wenst, du syst gar woll zu Wytenburgk, got geb, das es war sy, in worts woll befinden.//
furt, lyeb Johan, so wysse, warumb ich dyr ytz also schryb, und versten es recht und bedenck es woll, was dyr das notzst sy, indem, wye ich dyr dan schryb, und bedenck auch myn vor gethon in den andern bryffen schryfft, darin ich dyr mancher hand geschryben hab, dan ich werd auch no alt und verdrossen, und wolt gern no rue haben, und got dem hern myt fryden dynen, wer weys wye lang mych got leben lest, darumb, leyb son, so wolt ich gar gern, das du auch vor versorgt werst, dan wan ich dyr zuvor abging, wer dyr nyt notz in glauben, also los ich dych wyssen, das eyn erlych person myt myr geredt hat, wye das Johan Knoblachs husfraw hab irem huswert befollen, wan du myt sampt dyner fruntschafft syner dochter begerst, und dye dochter eynn wyllen darzu hab, so soll sy der vater dyr vor andern geben. Daruff hab ich zu antwort geben, ich wyss dyn gemodt nyt, ich wolt dyr schryben, und wolt dyr es zu wyssen thon. Was myr dan von dyr zu antwort word, das wolt ich dyeselb persson wyssen lossen. Darumb, leyb son, so loss ich dych wyssen, das myr dye jungfraw woll gefelt myt alle irem wessen, bas dan ich ytz keyn weys, se yst dye muter gar eyn erber stedhafftig fraw gewest, darzu ich gar eyn vyll besser gefalns hab dan ... von eyner wanckelmudtgen ard, yst dan ... eyn geschyckt stanthafftig frawen, hat h... sy wyss, vnd alls rych alls her woll so word doch eyn arm erber selger man yss im. Darumb, leyb Johan, wan du myr in dem wylt folgen, so wolt ich dyrs myt allen drewen raden, so hat doctor Adolff [Dr. Adolf Knoblauch, geb. 1488, vgl. Chron. I 426] auch eyn gut gefals darzu, alls du in syner schryfft woll versten worst. Wyewoll es synt 11 kynder do zu versorgen, der synt eyn deyll noch cleyn, es yst aber woll muglych, das ir wenger werden, so yst auch eyn gut narung do, und das merdeyll leygend guter. Darumb, lyeb son, bedenck dych, ich wyll dych nyt zwyngen zu veränderung, aber du dest myr gar eyn gros gefalns an dem ord, dan ich verseh mych noch in langer zeyt an keynem ordt hye das myt allen umbstenden alls woll vor dych wer alls an dem ordt. Darumb, lyeb Johan, bedenck dych in den obgeschryben dyngen, dye myn ggschwey ursalln bewegt, das sy irn son wyll verandern, dye du by dyr auch woll bedenckst.
Zum ersten, dyn guter zu versehen, dan ich werd no alt und hab nymant, der myr hylfft.
Zum andern, wan du lang studyrst und nyt eyn ussbundt vor eyn doctor byst, so yst es dyr nyt eyn heller notz, ob du schon darzu komst, das du regirn solst, //
du wolst dan by eym hern eyn schryber werden, das nyt dym stam gemes yst.
Das dryt, so hastu und dynn geschwyster nyt vyll frundt, so yst dyn narung auch nyt gros, wan dan jung leud nyt frund haben, so synt sy gar bald umb das ir komen, so folgt dan eyn unfall uss dem andern. Zom vyrden, so yst das eyn fyn starck gerad jungfraw und dyns gemes, das dyr hernach nyt also eben geraden mocht, aber, lyeb Johan, du solt es nyt darvor halten, das dys eyn angenomen weys sy oder eyn speyger fechten myt Ursaln son, dan Furstenberger yst der werber von Johan Wolffen und syner muter wegen. Aber her hat doch zu dem doctor, dym schwager, gesagt, her wolt lyeber das sy dyr werd dan Johan Wolffen, dan her gundt dyr guts und wolt auch gern, das du nyt also lang zu Wytenburg bleybst. Darumb, lyeb sonn, so byt ich dych, das dych wolst bedencken. Ich stell es zu dynem wyllen, ich wyll dych nyt zwyngen, aber ich geb dyr doch eyn guten rad dar zu, darumb so gyb myr eyn antwort, wes du wylle[n]s byst, das ich wyder antwort geb, dan myn geschwey Ursall word bald eyn antwort von Johan Knoblachen wollen haben. Ich halt auch darvor, wan du es nyt wylt thon, so werd sy im werden, lyeb Johan, ob du eyn gefalles darzu hest, doch also fer, das ... wolst das sy dych und du sy vor sehen mocht, ... kom dye vasten mes her myt der ersten geselschafft, dye dyr gefelt, dye durch sycher stras zeugt, und las es by dyr bleyben und sag dyner gesellen keym darvon, bys du by eym dag oder zweyen zeygen wylt, so sag es Justinan [Justinian von Holzhausen], das du heym wylt, aber du salt im nyt sagen, weshalben du heym wolst, sunder dyner guter halben, das du sy wyder bestelst, dwyll ich dyr also hart geschryben hab, das ich dyr dye nom versehen woll in den nesten dry bryffen, alls ich dan auch gantz wyllen hab, wan du myr in kenem weg folgen wylt, das halben so hastu woll ursach, das du zu wort nymst, uff das es in der geheym bleyb. Lyeb Johan, ich byt dych, das du wolst bedencken, wye dye leyff ytz synt, das es sych zu dysser zeyt nyt schycken wyll, lang unverandert zu bleyben. Ach geb myn schwager her Haman sym son eyn fraw in der zeyt, dwyll her lebt, nach sym gefallen, es wer im keyn schad, das es nyt myt im zuging wye myt sym veter Blasyus [Blasius von Holzhausen] selgen, do her der bubery gewont, do kont in nymant zu veranderung brengen, bys her zom alter kam, darnach hat er keyn gesundt zeyt und hat auch keyn kynd verlossen, syn husfrau hat sych wyder verandert, hat eyn edel man, eyn schencken von Schwynsburg. Man sagt, sy solt bald hochzeyt hon, Got geb ir glock, darumb bedenck es auch an dyr, du hast myn meynung genongk verstanden, wer weys, wan dyr mer des gleygen vor kombt, Johan Strolberger und Clas Stalbergers dochter hat man uff montag nach sant Andres tag zusamen geben, dye sollen dye hochzeyt nor fasnacht noch haben. Darumb, leyb sonn, so b

Rückvermerk 

Margreta Horngen schreiben an ihren Sohn Johann v. Glauburg wegen Ifr. Annam Knoblochin ihm zu frawen Ao. 1526

Formalbeschreibung 

Umfang: 2 Bll.

Deskriptoren 

Personen: Glauburg, Margarethe von; Glauburg, Johann von; Knoblauch, Anna; Knoblauch, Johann; Knoblauch, Katharina geb. Gelthaus; Glauburg, Anna von; Rorbach, Johann Wolfgang; Rorbach, Ursula geb. von Melem; Knoblauch, Adolf Dr.; Holzhausen, Justinian von; Holzhausen, Blasius von;

Orte: Wittenberg;

Informationen / Notizen

Zusatzinformationen 

Datum aus den Lebensdaten der genannten Personen erschlossen

Beschreibstoff: Papier

Repräsentationen

Aktion Typ Bezeichnung Zugang Info
Detailseite Original Urkunde